روايت شرافت در «غسالخونه»؛ گزارشي از نمايش دفاعمقدسي با صداي کويتيپور
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۹۹۸۵۱
خبرگزاري آريا - ايد تنها کسي که در اين راه به من کمک کرد کويتيپور بود که باعث شد اين کار را انجام دهم. نميدانم چرا برخي فکر ميکنند هر کسي که ميخواهد در مورد يکسري از ارزشهايش صحبت کند دنبال مولتيميلياردر شدن اس
گروه جهاد و مقاومت مشرق - «غسالخونه» عنوان نمايشي است که کارگردان جوان تئاتر، مصطفي ملکمکان به سراغ اجراي آن رفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وارد ساختماني در حال تعمير در گوشهاي از اين مجموعه بزرگ شديم و در نهايت به اتاقي بزرگ رسيديم. گروه مشغول تمرين بودند. به آرامي در گوشهاي نشستيم و بازي نادر فلاح در اين اثر را ديديم؛ بازياي که البته در دل تمرين هم گيرا و جذاب بود. زمان استراحت گروه فرا رسيد و ضمن سلام و عليکهاي معمول، از فرصت استراحت مصطفي ملکمکان، کارگردان اثر استفاده کرديم تا درباره اثر جديدش بيشتر بدانيم. او ميگويد:«من هميشه به اين مساله اعتقاد دارم که عاري از هرگونه مسائل سياسي و اجتماعي، به افرادي که يک روزي جانشان را در کف دست ميگرفتند و از جانشان ميگذشتند بايد بپردازيم که من نامش را مردانگي و شرافت ميگذارم. دو کلمهاي که به شدت اين روزها کمرنگ شده است. متاسفانه مشکل بزرگ اين است که بسياري از افرادي که سنگ شهدا را به سينه ميزنند، تنها ژست اين کار را ميگيرند.»
ملکمکان در ادامه صحبتهايش از انگهايي که افراد مختلف نسبت به يکديگر ميزنند ميگويد و ادامه ميدهد: «در تاريخ پس از انقلاب در تمامي مسائل جنگي ما جنگ نکرديم و تماما دفاع بوده است، اما چه ميشود که وقتي ميخواهيم در رابطه با صلح و جنگ صحبت کنيم سريع برچسب طرفدار جنگ را به ما ميزنند. شهداي ما که ماشين جنگي نبودند؛ آنها هم عاشق بودند. تعجب ميکنم ما به کجا رسيديم که با يکسري ديالوگها در جامعه روبه رو ميشويم که خيلي عجيب است. شايد تنها کسي که در اين راه به من کمک کرد کويتيپور بود که باعث شد اين کار را انجام دهم. نميدانم چرا برخي فکر ميکنند هر کسي که ميخواهد در مورد يکسري از ارزشهايش صحبت کند دنبال مولتيميلياردر شدن است. خوشبختانه حميدرضا خادم، از موسسه فرهنگي هنري نسل آفتاب لطف کردند و قرار است از ما حمايت کند. در نمايش ما اين افتخار را داريم که غلام کويتيپور، خواننده سالهاي جنگ ترانهاي را با توجه به مضمون و محتواي اين اثر نمايشي آماده کرده است.»
در ميانه صحبتهاي ملکمکان، نادر فلاح، بازيگر و سهند خيرآبادي، نويسنده اثر با ما همراه شدند. خيرآبادي در رابطه نگارش نمايشنامه «غسالخونه» و اينکه گروه جوان اين نمايش دنبال رزومهسازي و روزمه جمع کردن نيست، ميگويد: «شايد به غير از دانشجويان ادبيات نمايشي براي ديگر مخاطبان جذابيتي نسبت به فرآيند نگارش متن وجود نداشته باشد. به همين دليل سعي ميکنم بيشتر براي مخاطبان عام صحبت کنم. غسالخونه در يک پروسه خيلي حساس و هيجانانگيز خلق شد. من نه طرح نويسم و نه اينکه ميدانم وقتي متنم را شروع ميکنم آخرش چه اتفاقي قرار است بيفتد و نه حتي از اين شاخ و برگها که در کلاسهاي درس ارائه ميدهند بلدم بکشم. من با نمايشنامه صفر و خالي روبهرو ميشوم. خود کاراکتر اگر درست ساخته شود به تو خواهد گفت متن سرانجامش چه ميشود. غسالخونه هم از اين دست است که در خلال نگارش ساخته شد و خودم از آن خيلي راضي هستم. تقريبا در 90 درصد تمرينهاي بازخواني حضور داشتم. خيلي از ديالوگهاي اثر بر اساس بازيگري که دارد ديالوگ را ميخواند و کشوقوسي که با کاراکتر به وجود ميآيد اصلاح يا جابه جا شد.»
اين نويسنده جوان در ادامه درباره شرايط نامساعد برخورد با هنرمندان جوان ميگويد: «متاسفانه چند وقت پيش قرار بود متني اجرا بشود براي تماشاخانه ايرانشهر، اما افراد حاضر در اين مجموعه به ما گفتند ابتدا برويد يک سالن خصوصي اجاره کنيد و 10 شب آنجا اجرا برويد تا رزومه شود و بعد ما شما را بياوريم اينجا براي اجرا. ما گفتيم اين چه کاري است؟ شما همين کار را بازبيني يا تاييد يا رد کنيد. متاسفانه اين نوع بوروکراسي مانع رشد تئاتر ما ميشود.»
خيرآبادي ادامه ميدهد: «طبق عادت نمايشنامهاي را بدون پژوهش شروع نکرده و نميکنم. مصطفي براي نمايش «غسالخونه» با يکسري آدمها ملاقات کرد و يکسري جاها را ديد و اطلاعاتي به من داد که بر اساس آن کار نوشتن شروع شد. من چارچوبهايي را براي نمايشنامهنويسي به خصوص اين شيوه از نمايش قائلم؛ يعني نمايشنامههايي که مکانمندند. برپايه همين موضوع هم اسم اين کار غسالخونه است؛ براي اينکه مکانمند است و اينکه مکان روي کاراکترها تاثير دارد. همه اينها وقتي کنار هم قرار گرفت به اين اثر شکل داد.»
خيرآبادي در ادامه درخصوص چرايي پرداختن به اثري در مورد دفاع مقدس ميگويد: «همين الان اگر کسي در روسيه قدم بزند ميبيند مجسمههاي ديکتاتورهاي روسيه در ميدانها هست. وقتي از شهردار آنجا ميپرسي چرا اينها اينجا هستند ميگويد اينها جزء تاريخ است. نميتوانيم کتمانشان کنيم. خوب و بدش را مخاطب ميفهمد. هرچند مثال من با محتواي هشت سال دفاع مقدس قابل قياس نيست ولي ميخواهم بگويم اين هشت سال هم جزء تاريخمان است. اين هشت سال جزء تاريخ ماست. موقعي که به قول فلاسفه نگاه اونتولوژيک (هستيشناسي) به قضيه داشته باشيم اين هشت سال در نگاهمان بزرگ ميشود و ناخودآگاه ميآيد بالا؛ چه ما در آن شرکت کرده باشيم يعني با گوشت و پوست و جان مثل نادر فلاح درکش کرده باشيم چه نه. در نتيجه اينها در کنار هم چيده شدهاند. من از مصطفي خواستم بگذارد در اشلي که علاقه دارم يعني موقعيت مکانمند کار را اجرا کنم.»
نادر فلاح، نقش اصلي اين نمايش را برعهده دارد. آخرين بار او را در نمايش «دستنيافتنيها» روي صحنه تئاتر ديده بوديم. فلاح ضمن ابراز خوشحالي از کار کردن با اين گروهي جوان و پرانرژي ميگويد: «پس از اجرا در ايرانشهر، دو نمايش ديگر را تمرين داشتم که به اجرا نرسيد. يکي از آنها که متن خوبي هم داشت به نام «رئال مادريد يازده - بارسلونا يک» بود. اين نمايش راجع به ديکتاتوري در اسپانيا بود. آن را هم يک جواني نوشته بود و کارگرداني ميکرد که متاسفانه اجرا نرفت. تا رسيدم به اينجا که بعد از مدتها يک نمايشنامه خوب به دستم رسيد. من نه مصطفي ملکمکان را ميشناختم، نه سهند خيرآبادي را. خيليها هنوز سهند را نميشناسند ولي قطعا در سالهاي آينده خيلي خوب سهند را خواهند شناخت. هر چه بيشتر در متن فرو ميرويم بيشتر متوجه ميشويم که چقدر اين متن دقيق نوشته شده است. تک تک بازيگرها با اينکه جوان هستند بسيار کاربلدند. آنها درک و شعور خوبي از تئاتر دارند و نظم و ترتيب خوبي بر گروه حاکم است. اينها را گفتم که بدانيد وقتي از يک گروه جوان سخن ميگوييم، ميتوانيم حرفهاي عمل کردن را در آنها ببينيم.»
از نادر فلاح ميخواهم تحليلش را در رابطه با اجراي نمايش «غسالخونه» و البته کارکرد اين اثر بگويد. او ميگويد: «ما بر اساس تعريفها و قضاوتهاي از پيش تعيين شده به ملاقات هر چيزي در جهان ميرويم. براي درک اين اثر فقط کافي است حداقل اين شهامت را داشته باشيم که با آن مواجه شويم. بعضيهايمان تنها قضاوت ميکنيم و حاضر به مواجهه با اين اثر نيستيم. مثلا ميگوييم اين اثر يک نمايش دفاع مقدسي است. اگر شهامت آمدن و ديدن اين کار را داريد، در مواجهه ممکن است متوجه شويد که اشتباه کردهايد. «غسالخونه» اثري خوب و درخور توجه است.»
شبنم گودرزي، ديگر بازيگر اين نمايش نيز از تجربه خود در اين اثر ميگويد:«با پروژه غسالخونه پيش از آغاز رسمي تمرينهاي آن در ارتباط بودم. پيشنهاد نقش رويا به من شد. من نقش را دوست داشتم. چيزي که برايم جذاب بود، محتواي صلحمحور آن بود. اين خبر براي من که سن و سالم به دوران جنگ نميخورد بسيار جذاب بود و دوست داشتم در کنار اين کار بتوانم پيامي را به مخاطبان منتقل کنم. خوشبختانه گروه ما جوان است، اما کاملا حرفهاي عمل ميکند. اميدوار هستم بتوانيم در زمان اجراي نمايش نيز همچون تمرينها موفق عمل کنيم.»
گروه آماده ادامه تمرين است و ما نميخواهيم اين ديدار زودهنگام و پيش از اجراي نمايش خللي در تمرين به وجود بياورد تا بهزودي هنگام اجرا هم سراغ نمايش و حرفهايش برويم. پايانبندي اين گزارش را به مصطفي ملکمکان سپرديم. او معتقد است: «ما بايد کاري کنيم که دهه هفتاديها فکر نکنند آنهايي که رفتند جنگ عشق جنگ بودند؛ چون واقعا نبودند. نميدانم به کجا رسيديم که تا اسم شهدا ميآيد يکسري فکرهاي اين مدلي ميکنند. چرا در جهانبينيمان شرافت را فراموش کردهايم. اين فراموشي برايمان بد است. من فرزند شهيدي را ميشناسم که با مدرک کارشناسيارشد در ميدان هفتتير سبزي ميفروشد و اين براي جامعه ما تاسف بار است.»
نادر فلاح، شبنم گودرزي، جوانه دلشاد، علي برقي، مصطفي پوريوسف، حسين سپهرنژاد، محمد حسيني، اريک قاراسميان، هادي محرابي، اردوان اربابي و رامين پرچمي بازيگراني هستند که در اين نمايش به ايفاي نقش ميپردازند. «غسالخونه» از 15 شهريور در تالار حافظ روي صحنه ميرود.
*روزنامه فرهيختگان
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۹۹۸۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیانیههای تکراری، حقی برای دولت کویت در مورد «آرش» ایجاد نمیکند
به گزارش خبرگزاری مهر، «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه در پاسخ به تکرار ادعای یکجانبه کویت درباره میدان آرش در بیانیه پایانی سفر امیر کویت به مصر، ضمن مردود دانستن این ادعا افزود: تکرار این ادعاهای یکجانبه و بی اساس از سوی طرف کویتی مایه تأسف است.
کنعانی ضمن تاکید بر حق جمهوری اسلامی ایران در این میدان مشترک بر اساس حقوق تاریخی و سوابق مذاکرات فیمابین اضافه کرد: همانند قبل از طرف کویتی برای دستیابی به توافقی پایدار که مبتنی بر همکاریهای دوستانه و منافع مشترک باشد، دعوت به عمل میآوریم.
سخنگوی وزارت امور خارجه افزود: صدور بیانیههای تکراری و طرح ادعای یکجانبه، از منظر حقوقی هیچ حقی برای دولت کویت ایجاد نخواهد کرد و به مقامات این کشور توصیه میکنیم از تکرار توسل به روشهای بی حاصل سیاسی و رسانهای در ارتباط با موضوع حقوقی و فنی میدان مشترک آرش خودداری کنند.
کنعانی تاکید نمود: جمهوری اسلامی ایران همواره با اعتقاد به اصل حسن نیت، تعاملات منطقهای را رصد نموده و از دولتهای ثالث میخواهد در مسیر تحقق عینی اصل حسن نیت و ارتقا روابط و همکاریها گام بردارند.
کد خبر 6094371 نفیسه عبدالهی